Στην Τουρκία, η κατασκευή του τουριστικού Dalaman project, προϋπολογισμού 21 δις δολαρίων και είχε διάρκεια κατασκευής τέσσερα χρόνια! Στην Ελλάδα ο αείμνηστος καπετάν Κωνσταντόπουλος χρειάστηκε 10 χρόνια αγώνα με τη γραφειοκρατία για να καταφέρει να επενδύσει 1 δις ευρώ για την τουριστική μονάδα της Πύλου.
Ποιος, λοιπόν, θα τολμήσει να κάνει τουριστική επένδυση στη Ελλάδα, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με την πολεοδομία, την αρχαιολογία, την κτηματική υπηρεσία, το λιμεναρχείο, το δασαρχείο, την εφορία, τους κομπλεξικούς, τον “Καλλικράτη” και τέλος τον νεκροθάφτη;
Για 11 χρόνια η εταιρία μου και εγώ προσωπικά ήμουν υπεύθυνος για την προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό. Ποιοι αναλάμβαναν τις τύχες του ΕΟΤ; Πότε οδοντίατροι, πότε έμποροι κλιματιστικών, πότε εργολάβοι ασφάλτου, πότε στρατιωτικοί και πότε αποτυχημένοι πολιτευτές.
Το Υπουργείο Τουρισμού, οι κυβερνώντες το εκλαμβάνουν ως μία θέση δημοσίων σχέσεων, που δίνει ευκαιρία για ταξιδάκια σε εξωτικά μέρη. Κανείς δεν είναι σε θέση να εκπονήσει ένα master plan τουριστικής ανάπτυξης της χώρας μας, η οποία έχει δυνατότητες να προσελκύσει 25 εκατομμύρια τουρίστες και να εξοικονομήσει 25 δις ευρώ τουριστικό συνάλλαγμα.
Έτσι βλέπουμε ότι η Τουρκία με 31 εκατομμύρια τουρίστες το 2010, έγινε ο έβδομος τουριστικός προορισμός στον κόσμο ενώ το 1992 είχε μόλις 2.5 εκατομμύρια, ενώ η Ελλάδα με 6.5 εκατομμύρια τουρίστες το 1992, το 2010 είχε 12 εκατομμύρια!
Κάθε πόλη της Τουρκίας έχει και ένα γήπεδο γκολφ, ενώ η Ελλάδα έχει όλα κι όλα πέντε. Το τουριστικό συνάλλαγμα της Τουρκίας πέρυσι ήταν 26 δις ευρώ, ενώ της Ελλάδας 9.6 δις! Η τουριστική περίοδος στην Τουρκία διαρκεί 12 μήνες, ενώ στην Ελλάδα μόλις 3! Και, χρόνια τώρα, έχω την ίδια απορία: Πώς είναι δυνατόν, άνθρωποι χωρίς όραμα, γνώσεις και εμπειρία να αναλαμβάνουν την τύχη του πλέον νευραλγικού τομέα της οικονομίας μας;
Φίλες και φίλοι, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους μας και ιδιαίτερες ευχές στους συμπατριώτες μου Κεφαλλονίτες και Ιθακήσιους.
Σημείωση
Καλό θα ήταν πριν ξεκινήσει η τουριστική περίοδος, να γίνει μια καμπάνια τουριστικής συνείδησης, γιατί πολλοί εκ των «επαγγελματιών» περιμένουν τους τουρίστες όχι με ανοικτές αγκαλιές αλλά με ανοικτούς ιστούς, όπως η αράχνη τα θύματά της!