
Η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη προς τα στατιστικά των ερχόμενων εκλογών και ειδικά η δική μου μια και θα είμαι υποψήφιος βουλευτής στην Κεφαλονιά και Ιθάκη. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποιοι στατιστικοί αριθμοί που πραγματικά με συγκινούν και με ανησυχούν πολύ περισσότερο. Ο κύριος Μπαρόζο επιμένει για μείωση μισθών έως και το 2014 μέχρι και 15%. Αν όμως σκεφτεί κανείς ότι οι μισθοί έχουν ήδη μειωθεί έως και 11%, τότε μιλάμε για μία μείωση στην πενταετία της τάξεως του 25%. Τα πράγματα όμως είναι πολύ χειρότερα γιατί σε αυτό το ποσοστό δεν συμπεριλαμβάνεται ο πληθωρισμός των τριών τελευταίων ετών. Αν λάβει κανείς υπόψη του και την έξτρα φορολογία που ήδη έχει μπει, τότε οι μισθοί θα έχουν μειωθεί κατά 50%. Δεν έχει νόημα δηλαδή να μιλάμε για κόψιμο του 13ου και 14ου μισθού, όταν ήδη έχουμε χάσει τους έξι. Και το ερώτημα που αναφύεται είναι «τι έχω να προτείνω, εκτός από το να διαπιστώνω;». Ανήκω σε αυτούς που γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι μία πλούσια χώρα ή καλύτερα μία χώρα που μπορεί να γίνει πλούσια. Απλούστατα αυτοί που είναι επιφορτισμένοι με αυτό το καθήκον, δεν γνωρίζουν πώς να το κάνουν.
Διάβασα με προσοχή τα πέντε αιτήματα προς τις Βρυξέλλες του κυρίου Παπαδήμου για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, αλλά με λύπη μου διαπιστώνω ότι αναζητά λύσεις εκεί που δεν υπάρχουν και τα εν λόγω αιτήματα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα αναμάσημα χιλιοειπωμένων σκέψεων και προτάσεων. Το πρόβλημα πρέπει να το λύσουμε εμείς εδώ και όχι στις Βρυξέλλες. Εμείς οι ίδιοι εμποδίζουμε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και εμείς είμαστε αυτοί που αφήνουμε ανεκμετάλλευτο όλο τον πλούτο της χώρας μας από τον τουρισμό μας έως και τα κοιτάσματα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, θα πρέπει να αντιληφθεί ο κύριος Τσίπρας και η κυρία Παπαρήγα ότι, δεν είναι δυνατόν να εγκληματούν εις βάρος του ελληνικού λαού. Δεν είναι δυνατόν να επιδιώκουν την εξαθλίωσή του ώστε να ψηφοθηρούν μέσα στις στρατιές των ανέργων που οι ίδιοι δημιουργούν, αφού στρατηγική τους είναι να κλείσουν και την τελευταία παραγωγική μονάδα της χώρας, προκειμένου να βασιλεύσουν οι ίδιοι, έστω κα πάνω σε στάχτες
Σημείωση
Μια κινέζικη παροιμία λέει ότι αν δώσεις σε έναν πεινασμένο ένα ψάρι να φάει θα φάει μόνο μια φορά. Αν τον μάθεις όμως να ψαρεύει, θα τρώει σε όλη του τη ζωή. Το ίδιο ισχύει και με τα δανεικά.